Trauma

Tja, trauma; je zal het maar hebben… Het beheerst je hele leven en je hebt waarschijnlijk al van alles geprobeerd om er vanaf te komen. Of niet, omdat je te bang bent om er mee aan de slag te gaan. Want wat haal je allemaal wel niet boven? De angst om je trauma aan te gaan, de gedachten die je over trauma hebt en ook de verhalen die je hoort van andere mensen met hun ervaring over trauma van zichzelf of geliefden, maken de beleving ervan alleen maar zwaarder. En daar ga je weer over nadenken, met nieuwe spanningen tot gevolg.

Wat je aandacht geeft, groeit

Er moet iets gebeuren, want trauma gaat niet vanzelf over. Sterker nog, hoe meer je er bewust of onbewust mee bezig bent, hoe sterker het wordt. Want dát wat je aandacht geeft, groeit. Dan krijg je bijverschijnselen als slapeloze nachten, pijn in je lijf, onvoorspelbare reacties, je omgeving die moeite met je krijgt en noem maar op. Wellicht heb je al eens de behandelmethode EMDR gedaan, maar dit wordt door mensen vaak als heftig ervaren. Medicijnen kunnen wel in enige mate helpen, maar zijn natuurlijk nooit de oplossing.

Grote en kleine trauma’s

Trauma’s bestaan er in grote en kleine mate. Eigenlijk heeft ieder mens weleens een trauma meegemaakt. Dat kan een hele onschuldige situatie geweest zijn toen je nog klein was en die zich is gaan vastzetten in je brein als een heftige gebeurtenis. Zeker als je je daarbij onveilig of onbemind voelde door je ouders of andere mensen waar je afhankelijk van was. Het gekke bij trauma is dat de één een ervaring makkelijk loslaat en er eigenlijk geen last meer van heeft. Een ander kan er nog heel erg lang mee tobben en steeds meer lichamelijke reacties krijgen als je weer denkt of getriggerd wordt aan die ene situatie.
Waar zit ‘m dat nou in?

Verschil tussen denken en voelen

Dat zit ‘m vooral in het verschil tussen ons denken en voelen. En het gebrek aan samenwerking daarin. Wij mensen hebben geleerd om veel na te denken, ons hoofdbrein te gebruiken. Dat is erg handig en heeft ons veel gebracht. Wat we niet zo goed geleerd hebben, en zelfs afgeleerd hebben, is om te voelen. En voelen doe je met je lichaam, daar snapt je hoofdbrein niks van. Dan heb je dus te maken met je hart- en buikbrein. Een meer of minder heftige ervaring creëert spanning in je lijf. Ben je in staat om dat toe te laten, de pijn en emoties te voelen en doorleven, dan ben je de spanning aan het loslaten. Ben je meer een denker en heb je geleerd om je emoties weg te drukken, dan sla je de spanning op in je lijf. En die houdt dat vast, net zo lang totdat jij er voor kiest om onverwerkte emoties en ervaringen te gaan loslaten. Tot die tijd zal je lichaam je helpen herinneren dat het nog onverwerkte spanning voor je vasthoudt. Dat gebeurt op willekeurige momenten waarop je getriggerd wordt door zowel externe factoren als ook je eigen gedachten en belevingen. Dit wordt ook wel PTSS of Post Traumatisch Stress Syndroom genoemd.

Paarden als leermeesters

Paarden hebben dat niet. Die leven altijd in het ‘hier en nu’ en kunnen geen spanning vasthouden. Bij dieren bestaat er geen ‘ontkoppeling’ tussen hoofd en lichaam; die zijn altijd één geheel. Precies om deze redenen kunnen we veel van dieren leren; ze zijn in die zin echt onze leermeesters. Door alleen al bij ze te zijn, komen wij mensen ook meer in het hier en nu en schakelen we automatisch over van hoofd naar lijf. Daar komt nog bij dat we ons goed voelen bij dieren, want ze zijn onbevooroordeeld, accepteren je onvoorwaardelijk en zijn meestal blij om je te zien. En natuurlijk heerlijk zacht, warm en knuffelbaar. Door paarden in te zetten voor mensen, maak je gebruik van deze voordelen. Daarnaast hebben paarden het vermogen om je spanning te weerspiegelen en deels al over te nemen. Gelukkig laten ze het ook direct weer los door bijvoorbeeld te gapen. Het is indrukwekkend om te zien dat wanneer je bij het paard in de bak komt staan, hij of zij vaak al na enkele seconden begint te gapen; dat is jouw spanning die door het paard overgenomen is en nu wordt losgelaten.

Je lichaam spreekt

Bij de paardencoaching laten we het paard reageren op spanning bij mensen. Heb je last van een trauma, dan zit er dus ergens spanning vast in je lichaam. We focussen niet zozeer op je trauma, maar op de informatie die het paard geeft over jouw spanning. Daarmee blijft het veilig om de sensaties in je lichaam te gaan voelen. En als het paard je daar ook nog eens bij helpt door je bijvoorbeeld te gaan steunen of beschermen, dan wordt ontspanning alleen maar makkelijker. Als het paard iets weerspiegelt en jij herkent waar dat mee te maken kan hebben, dan mag je er over vertellen. Dat hoeft echter niet. Het gaat er namelijk om dat je gaat voelen waar het zit opgeslagen en hoe dat kan ontspannen als je het niet meer wegdrukt. Dichtbij het paard merk je dan als vanzelf dat je lichaam begint te reageren. Zo ontstaat er waarschijnlijk een trilling in je benen of in je buik. Of er komen emoties op. Dit is allemaal ontspanning en kan nu gebeuren doordat je met het paard verbonden bent en ‘in het hier en nu bent’. Je lijf krijgt eindelijk de kans om te ‘spreken’. Dit werkt altijd, voor iedereen. Of je er nou wel of niet in gelooft. Dit is puur een lichamelijk effect, waar ons denken geen invloed op heeft. Daarmee kan paardencoaching heel veilig blijven en werk je ondertussen aan je herstel. Verder leggen we je uit hoe je ook na de sessie met het paard thuis verder kunt werken aan je ontspanning. Wedden dat je klachten al na één sessie met het paard enorm zijn afgenomen?! En dat je al meer rust en ontspanning ervaart dan eerst? En dat je weer beter kunt slapen? Wie wil dat nou niet?!

Ja, ik wil dit! Hoe meld ik me aan?

Stuur een mail aan info@caprillicoaching.nl en we bekijken samen welke vorm van begeleiding het best passend voor jou is. Het kan in de vorm van een traject via je werkgever, het UWV of de gemeente. Of misschien wil je het liever op eigen titel doen en losse sessies boeken?
Laat het ons maar weten. Je bent van harte welkom!